• A
  • A+
  • A++
  • A
  • A

Dla Pacjenta

Strona główna › Dla Pacjenta › ABC Pacjenta › Zasady postępowania lekarza ubezpieczenia zdrowotnego

Zasady postępowania lekarza ubezpieczenia zdrowotnego

Ogólne warunki umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej

Odpowiedzialność świadczeniodawcy

Świadczeniodawca to podmiot udzielający świadczeń – gabinet, poradnia, przychodnia, szpital etc,  mający umowę z NFZ. Świadczeniodawca ponosi odpowiedzialność za udzielanie lub za zaniechanie udzielania świadczeń, za powstałe w związku z tym szkody, za podawanie leków, wyrobów medycznych i środków pomocniczych leczonym przez siebie pacjentom, zgodnie z obowiązującymi przepisami oraz z aktualnym stanem wiedzy medycznej.

Obowiązki świadczeniodawcy

  1. Udzielanie świadczeń zdrowotnych z zachowaniem należytej staranności oraz zgodnie z zasadami etyki zawodowej.
  2. Zapewnianie pacjentom wszystkiego, co potrzebne w trakcie leczenia.
  3. Przestrzeganie praw pacjenta.
  4. Osobiste wykonywanie świadczeń przez uprawnione, posiadające odpowiednie kwalifikacje osoby.
  5. Udzielanie świadczeń w pomieszczeniach odpowiadających określonym wymaganiom, wyposażonych w aparaturę i sprzęt medyczny posiadający stosowne certyfikaty, atesty lub inne dokumenty potwierdzające dopuszczenie aparatury i sprzętu medycznego do użytku.
  6. Podanie do wiadomości pacjentów, w widocznym miejscu, informacji o godzinach i miejscach oraz o personelu udzielającym świadczeń; miejsce to należy oznaczyć tablicą ze znakiem graficznym NFZ; w przypadku, gdy w jednym budynku są także inne podmioty, znak graficzny NFZ powinien być umieszczony w sposób jednoznacznie wskazujący, który z podmiotów udziela świadczeń na podstawie umowy z Funduszem.
  7. Podanie do wiadomości pacjentów:  trybu składania skarg i wniosków, wykazu praw pacjenta; numerów telefonów alarmowych ratownictwa medycznego, to jest numerów: „112” i „999”; adresu oraz numeru telefonu właściwego miejscowo Rzecznika Praw Pacjenta oraz numeru bezpłatnej infolinii Biura Praw Pacjenta przy ministrze właściwym do spraw zdrowia; informacji o możliwości i sposobie zapisania się na listę oczekujących na świadczenie.
  8. Rejestracja pacjentów na podstawie zgłoszenia, w szczególności: osobistego, telefonicznego lub za pośrednictwem osoby trzeciej.
  9. Przyjmowanie pacjentów w ustalonym terminie. W razie zmiany terminu, należy poinformować pacjenta o tej zmianie w każdy dostępny sposób.
  10. Prowadzenie listy oczekujących na udzielenie świadczenia, zgodnie z ustawą i stosownymi przepisami.
Zasady postępowania lekarzy ubezpieczenia zdrowotnego w ramach realizacji umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej zawartych z Narodowym Funduszem Zdrowia
  1. Lekarzem ubezpieczenia zdrowotnego jest każdy lekarz udzielający świadczeń w ramach umowy z NFZ.
  2. Za badania diagnostyczne płaci świadczeniodawca, który na nie kieruje. Badanie diagnostyczne należy wykonać na skierowanie od lekarza i w miejscu przez niego wskazanym. Inaczej odbędzie się ono na koszt pacjenta.
  3. Lekarz, kierując pacjenta  do poradni specjalistycznej lub do szpitala, dołącza do skierowania wyniki badań diagnostycznych i przeprowadzonych konsultacji, a także istotne informacje o dotychczasowym leczeniu specjalistycznym lub szpitalnym, oraz zastosowanym leczeniu.
  4. W razie braku możliwości dalszej opieki w danej poradni specjalistycznej, lekarz może skierować pacjenta do innego specjalisty tej samej specjalności, uwzględniając dotychczasowe wyniki badania i leczenia.
  5. Lekarz w poradni specjalistycznej zobowiązany jest do pisemnego, nie rzadziej niż co 12 miesięcy, informowania lekarza kierującego i lekarza podstawowej opieki zdrowotnej, pod opieką którego znajduje się pacjent,  o rozpoznaniu, sposobie leczenia, rokowaniu, ordynowanych lekach, w tym okresie ich stosowania i dawkowania oraz wyznaczonych wizytach kontrolnych.
  6. Lekarz podstawowej opieki zdrowotnej może kontynuować leczenie farmakologiczne zastosowane przez lekarza w poradni specjalistycznej, na podstawie informacji od lekarza z poradni specjalistycznej.
  7. Skierowanie na dodatkowe lub kontrolne badania diagnostyczne potrzebne w leczeniu specjalistycznym wystawia lekarz prowadzący leczenie specjalistyczne.
  8. W przypadku zakwalifikowania pacjenta do leczenia szpitalnego, a w szczególności do planowego leczenia operacyjnego, szpital wykonuje konieczne badania diagnostyczne i konsultacje.
  9. W czasie pobytu pacjenta w szpitalu, lekarz nie może mu wystawiać recept na leki ani zleceń na przedmioty ortopedyczne i środki pomocnicze.
  10. Po zakończeniu leczenia szpitalnego, a także po udzieleniu świadczeń w szpitalnym oddziale ratunkowym lub w izbie przyjęć, Świadczeniodawca wydaje pacjentowi kartę informacyjną, o ile są  w niej zalecone, także: skierowanie na świadczenia zdrowotne, recepty na leki, zlecenie na przedmioty ortopedyczne i środki pomocnicze oraz zlecenie na transport.
Źródło: Wydział Świadczeń Opieki Zdrowotnej